Weekend :) :(

Aloha!!

Het is weekend si. Vandaag was het mijn dagje niet want ik was heel emotioneel. Het is het eerste weekend dat ik mijn familie en Jonas niet zie ... maar de tijd gaat wel snel. Ik verlang al hard naar volgende week dinsdag want dan komen mijn ouders voor een kort weekje op bezoek. Gelukkig is er het internet waardoor ik voldoende kan communiceren met iedereen.

Ik ben ook blij dat ik hier ook al heel goede contacten heb met mijn appartementgenoten waardoor ik al veel andere mensen heb leren kennen. Gisterenavond was er het afscheidsfeestje van 2 meisjes van hier op het appartement. Zo'n gezellige avond vol eten, drank en mensen is een goede gelegendheid geweest om wat te communiceren.

Vandaag hadden Fien en ik afgesproken om te gaan kijken naar een ander verblijf voor Fien. Jammergenoeg was het meisje van het appartement niet bereikbaar en aanwezig waardoor we ons idee enkel bij foto's hebben kunnen houden.

Vanavond ga ik met alle appartementgenoten opnieuw naar een restaurant. Dat is gewoon iets wat moet gebeuren als je in Italië bent: proeven van al het lekkere eten. Het gevolg zal wellicht zijn dat ik een beetje dikker terug op de Belgische grond zal terechtkomen.

Morgen gaan Fien en ik samen met haar roommate naar een goedkoop marktje. 's Avonds ga ik (en misschien Fien) naar een 'aperitivo' avond voor Erasmusstudenten. Ook dan is het de perfecte gelegenheid om wat mensen te leren kennen.

Maandagmorgen gaan wij opnieuw naar onze stagementor in de hoop wat meer info te krijgen over onze stages. We halen alles uit de kan om eindelijk wat meer zicht te hebben op hoe ons studentenleven er hier zal voor staan.

Ik vertel jullie gauw meer!!

Verdere foto's gaan jullie snel kunnen bekijken via mijn diavoorstellingetje rechts op het blogscherm. Ik drop zoveel mogelijk foto's via 'Flickr'.

Toedeloeee Elke

Het einde is in zicht ...

Halloo!

Jullie kunnen waarschijnlijk wel al raden waar wij voor het eerst naartoe gingen vandaag. Jawel naar onze megaschool LUMSA. De mensen (bewakers) beginnen ons al goed te kennen en verwelkomen ons ook al wat vriendelijker dan voordien.
We gingen meteen naar mevrouw Tamponi om nog eens na te gaan of ons certificaat nu helemaal inorde is en of het reeds doorgefaxt werd. Gelukkig wist de (ook steeds vriendelijkere) assistente ons te vertellen dat deze gisteren is doorgefaxt. Nu kunnen we enkel nog maar hopen dat het certificaat zeker inorde is.
We hebben de stagementor niet kunnen bereiken waardoor wij geen info konden vragen omtrent onze stages. Hij ging ons iets laten weten via gsm of mail maar om de typische Italiaan wat meer op te jagen, gaan wij hem maandag nog eens vriendelijk goeiedag komen zeggen. We hopen zo snel mogelijk onze stage te kunnen beginnen.
Besluit: onze volgende doelen zijn: stages volledig regelen en ons lessenpakket samenstellen.

Aangezien we rond de middag uit LUMSA waren, besloten we om even onze foodbonnetjes te gaan testen. We gingen naar een heel leuk en gezellig resaurantje dichtbij LUMSA. Voor 2,80 euro aten we een voorgerecht (pasta), een hoofdgerecht (tomaten met mozarellakaas) en een dessertje (chocolade- en appelcake). Zowel het eten als de fijne babbel deed ons even aan iets anders denken dan aan al het papierwerk.

We hadden ook nog even tijd om wat fantastische dingen te gaan bezoeken. We voelen ons meer en meer Italiaan als toerist.
Rome is echt fantastisch mooi! Het is een aanrader om eens te bezichtigen :)




Tot gauw

Zoen Elke

Papierwerk a volonté :)

Dag liefste fans,

Na 2 drukke dagen ben ik hier opnieuw. Ik weet dat jullie mij gemist hebben dus maak ik er meteen weer mijn werk van.
We beginnen bij gisterenvoormiddag. Om 9.30u hadden Fien en ik afgesproken om samen naar het bureau te gaan om een fiscaal nummer aan te vragen. Na enkele uren wachten en sukkelen om tot bij het juiste bureau te komen, hadden wij eindelijk het blaadje met het super belangrijke nummer op.


Met dat nummer konden we in een van de departementen van LUMSA om foodbonnetjes gaan voor 2,80 euro het stuk. Voor die prijs kunnen we voorgerecht, hoofdgerecht en dessert eten --> mjammie dus :) Na het vele watertanden kwamen we voor het gesloten economaat te staan.
Aangezien alle bureaus enkel 's morgens of 's middags open zijn, is het heel moeilijk om alles op elkaar te doen aansluiten zonder veel en lang te moeten wachten. Nadat we ervan bewust waren dat het goedkope eten niet meer voor dan ging zijn, besloten we om de toerist/Japanees uit te hangen door enkele dingen te gaan bezoeken en te fotograferen. Dat laatste maakte onze dag goed! Ohja en voor ik het vergeet, tussen het watergetand en het toeristengebeuren, zijn wij naar de coördinatrice geweest die de stages zou moeten regelen. Jammergenoeg wist zij ons te vertellen dat het reeds een andere persoon is die de stages regelt. Wij konden die persoon niet meer op zijn bureau vinden aangezien het opnieuw sluitingsuur was voor hem. Toen pas gingen wij de toerist gaan uithangen.


De volgende morgen gingen Fien en ik meteen naar de nieuwe coördinator voor de stages. Hij was heel geïnteresseerd en positief over onze bedoelingen met bijvoorbeeld de stage omtrent de bachelorproef (The Running Dinner --> alles omtrent gezondheid). Hij ging zo snel mogelijk contact opnemen met interessante stagescholen. Wij hopen zo snel mogelijk iets van hem te mogen horen zodat wij snel met onze stages kunnen beginnen.
Ondertussen kregen wij ook de boodschap dat onze papieren dinsdag niet goed ingevuld werden. We zijn dan opnieuw naar die assistente geweest van Mevrouw Tamponi en we hebben gevraagd of het mogelijk was om onze papieren zo snel mogelijk inorde te brengen. Zij ging dat vandaag nog doen dus wij hopen dat ook deze inorde zijn gebracht. Als deze OK zijn dan kunnen wij ons volop concentreren op de stages en op het samen te stellen lessenrooster.

Nu opnieuw eens iets anders; Fien en ik zijn gisteren met een hele hoop gaan eten in een super goed restaurant. Het was gewoon overheerlijk en niet zo heel duur. De avond was zeker geslaagd. Vanavond gaat Fien naar capoeira en ik ga nog wat contacten gaan leggen met enkele erasmussers.

See you soon :)

Kus Elke

We hadden ze beet :)

Buonasera!

Na de tweede nacht in mijn uitklapbaar bed begon dag 3. De dag begon meteen goed want om 9.30u had ik al oogcontact met onze kloostervolgenlinge in wording, Fien Rogge. We kwamen elkaar toevallig tegen net voor de universiteit en we hadden hetzelfde doel voor ogen, namelijk ons lessenrooster samenstellen en ons contract bemachtigen. We hebben dan maar besloten om er samen voor te gaan. We hadden ons al voorbereid door notities te nemen van wat we wilden zeggen. Binnen Lumsa kwamen we te weten dat de lessenroosters nog niet samengesteld zijn door de school zelf dus ging dat voor ons natuurlijk moeilijk gaan om ons eigen lessenrooster in elkaar te foefelen.
Enkele metro's en bussen later kwamen we toe in de universiteit 'La Sapienza' waar we onze ESN kaart hebben kunnen bemachtigen. Zo'n kaart is enorm voordelig voor allerhande uitstappen.


Opnieuw enkele metro's en bussen later belandden we weer voor het Internationaal bureau te Lumsa. Nadat de assistente van mevrouw Tamponi ons net zoals gisteren de deur wees, kwam mevrouw Tamponi ons redden. Ze zag dat we ons echt wilden laten inschrijven waardoor zij meteen alle papierwerk (dat tot nu toe kon gedaan worden) in orde maakte.
We zijn vanaf vandaag officieel een student aan Lumsa, joepie!
Morgen gaan naar een andere vrouw die ons normaal meer kan helpen met het regelen van de stages. Voor we haar gaan opzoeken, gaan we om een soort van Italiaans pasport dat we hier zeker zullen nodig hebben om alles goed te doen laten verlopen. We weten al perfect hoe de deur van dat gebouw er gesloten uitziet aangezien we er vandaag al voorgestaan hebben.

Ik vertelde jullie eerder over mijn leuke kotgenoten, wel vanavond ga ik samen met hen het einde van hun examens gaan vieren.

Ik vertel jullie snel meer!

Zoen Elke

Doe het niet vandaag als je het morgen kan doen ...

Halloo!!

Alke hier (zo wordt ik hier genoemd). Na de nacht in mijn uitklapbaar bed, startte dag 2. Ik ging samen met Antonio (een van de kotgenoten) richting bushalte zodat ik even later kon afstappen dichtbij het Vaticaan. Daar had ik namelijk een date met Fien want we wilden ons laten inschrijven, ons lessenrooster en andere ... regelen, in onze universiteit Lumsa. We gingen samen op weg naar de universiteit waar we opgewacht werden door een vriendelijke buitensmijtster. Zij wees ons de weg naar mevrouw Tamponi, de coördinatrice voor erasmusstudenten. Tien minuten na het openingsuur (10.30u) werden we iets minder vriendelijk ontvangen door (denken we) mevrouw Tamponi. Fien en ik werden daar als het ware buitengesmeten en we kregen te horen dat we volgende week maandag op hetzelfde uur eens mochten terugkomen. Ze hadden momenteel geen tijd (/geen zin) om ons in te schrijven.
De vriend van Fien was onze reddende engel want hij vertelde ons dat mevrouw Tamponi (of een van de assistenten) ons volgende week evengoed opnieuw zo aan de deur kon zetten. Dat is blijkbaar typisch aan Italiaanse mentaliteit: als het morgen kan moet je het niet vandaag doen. Morgen gaan we haar opnieuw een bezoekje gaan brengen en we laten haar zeker onze colgatetandpastatandenzien. We moeten gewoon op onze strepen staan zodat we ingeschreven kunnen worden. Het feit dat we nog niet ingeschreven zijn heeft veel nadelen waaronder het nog niet kunnen beginnen met de stages, nog niets kunnen voorbereiden, duurder openbaar vervoer, duurder eten, ...
We hebben ons wraakactieplan reeds goed berekend. Voor we onze coördinatrice een bezoekje zullen brengen, gaan we eens naar de andere departementen van de universiteit om ons lessenrooster samen te stellen zodat we daar al wat meer van op de hoogte zijn.
Daarna gaan we nog naar een andere universiteit (La sapienza) om een ESN kaart waar we als erasmusstudent veel voordelen mee zullen hebben. Er worden door de organisatie ESN veel culturele als andere (didactische) uitstappen georganiseerd.

Lumsa (betere foto's volgen)


Nu even iets anders .. ik ben enorm blij met mijn kamer en met de medeapartementgenoten. Ze helpen mij enorm, zijn super vriendelijk, hebben dezelfde interesses, spreken een beetje Nederlands (de Waalse meisjes), Engels en ik leer via hen Italiaans. Ze willen mij ook de interessante restaurantjes, winkeltjes, ijsbar'tjes en andere weetjes doen leren kennen. Kortom, ik heb veel geluk en ga er dan ook volop van genieten.

Ik vertel jullie gauw meer!
Tot blogs

Zoen!

Helemaal, half of niet aangekomen ... ?

Liefste Vlamingen (daar hou ik nog altijd het meest van),

Ik ben er uiteindelijk geraakt maar niet zonder moeilijkheden. Ik vertel jullie even het verhaal van Fien en Elke, daar komt ie ..

Fien en ik kwamen om 3u deze morgen aan in Charleroi. We hadden het geluk dat we vooraan de checkin stonden, maar Elke had natuurlijk een beetje teveel kilo's bagage mee waardoor we nog enkele keren heen en terug van infobalie naar checkin naar infobalie naar checkin mochten hollen. Het erasmusbewijs om de bagage goedkoper te kunnen meenemen, heeft niet veel zin als je met ryanair gaat vliegen.
Na onze gewone bagage kwam er nog eens de handbagage. Per persoon mag je maar 1 zak meedoen maar een handtas of een ander rugzakje telt ook mee als een stuk handbagage, waardoor Fien en Elke alles opnieuw mochten hersorteren, vlug nog een beetje schiften tot alles weer op de goede plaats zat. Even later lukte het om die eerst boze en dan (uit)lachende man voorbij te gaan.
Toen kwamen we bij de mensen die ons controleerden op explosieve vloeistoffen enzo ... En ook hier was er weer een probleempje. De laptops hebben we opnieuw uit onze zak(ken) moeten halen waardoor alles er weer ongesorteerd bij lag. Gelukkig was dat nog niet het grootste drama ... Fien werd verdacht op een zelfmoordaanslag, bomexplosie met de mega gevaarlijke lenzenvloeistof.
Gelukkig bleek Fien onschuldig te zijn want ze maakte er niet zoveel problemen van om haar vloeistof af te staan.
Even later stegen we op ... pijn aan de oortjes. Na twee uurtjes vliegen stonden we al op de grond en dat was het begin van ons grote avontuur.

We waren nog maar net aangekomen of we kochten al een metroticketje om tot de conclusie te komen dat er geen metrostation in de buurt was van de luchthaven. Dat was das dus een te impulsieve beslissing.
Even later belandden we met de bus in Termini waar we opnieuw gesukkeld hebben om een manier te vinden om op goedkope wijze op onze bestemmingen te geraken. We hebben daar info gevraagd waar we bij nader inzien beter niet naartoe geluisterd hebben. We voelden er ons beter bij om samen door te gaan en te stoppen bij elk zijn bestemming.
We gingen eerst naar een bushalte dichtbij de bestemming van Fien. Na 6 keer hetzelfde zebrapad te betreden, vonden we uiteindelijk toch Fien haar klooster. De zuster bleek er niet te zijn waardoor we samen doorgingen naar mijn appartement. Ook dat was niet zo gemakkelijk, maar rond 12.45u zagen we het einde nabij. Na het inorde brengen van de papieren gingen we opnieuw opweg naar het klooster om daar alles te kunnen regelen met de zuster. We zijn allebei blij met onze bestemming wat onze dag heel goed maakte.

Ik vergat bijna te vermelden dat wij onze maag ook wel eens gevuld hebben met echte goede Italiaanse gerechten namelijk lasagna en ijs :) Het weer was ook schitterend vandaag, het zonnetje en de 16 graden zorgden ervoor dat onze lach niet van ons gezicht verdween. (Hoe poëtisch.)
Ook mijn eerste indruk over de stad is fantastisch!!
Ik vertel jullie gauw meer over mijn ervaringen.

Arrivederci!

xxxx