Cha ... chaoo... chaotisch

Dag dag!

De eerste observatiedag in functie van de bachelorproef is achter de rug en deze liep niet zoals verwacht. We hadden om 10.30u een afspraak met mevrouw Antonella, professor aan LUMSA maar zij werkt ook 1 dag per week in de school waar wij stage gaan lopen. Aangezien het voor ons de eerste maal was dat wij naar de school gingen, was het moeilijk om vooraf in te schatten hoe lang onze bus(sen)reis ging duren. Gelukkig hadden wij deze totaal verkeerd ingeschat want we kwamen in plaats van om 10.30u om 9.30u aan, iets te vroeg dus. Mevrouw Antonella is een echte Italiaanse vrouw dus kwam ze liever een beetje later dan te vroeg, wat wil zeggen dat wij een uurtje hebben moeten wachten. Fien en ik zien er blijkbaar echte Belgen uit aangezien zij onze wanhopige gezichten meteen kon vinden :) De klik was er meteen waardoor de gesprekken gemakkelijk op gang kwamen. Mevrouw Antonella begeleidde ons door de passende klassen en leerkrachten te zoeken. We hebben 2 klassen met meerdere leerkrachten leren kennen aangezien er verschillende leerkrachten zijn voor bepaalde vakken. De mensen die wij hebben leren kennen liepen met een voltijdse lach op hun gezicht en dat misschien omdat ze blij waren dat er eens stagiairen op bezoek kwamen of omdat ze ons binnensmonds aan het uitlachen waren met de niet zo'n vlotte conversaties.

Ook de kinderen (3 op 16 kinderen zijn Italiaans) vonden het leuk om eens een ander gezicht in de klas te hebben. Wij hebben hen niet alleen kunnen boeien met ons leuke gezicht maar ook met enkele boeiende foto's over typische Belgische zaken. We hebben hen ook wat geografische kennis bijgebracht door ons kleine, driehoekige landje goed aan te duiden op een kaart.
Na enkele uren zat de observatie erop aangezien het blijkbaar niet mogelijk was om 's namiddags te observeren. Ze hebben ons wel gevraagd om morgen meteen al elk 2 lesjes te geven (arte en Engels).
Mevrouw Antonelli wilde ons nog niet achterlaten want de gesprekken bleven maar komen tot we plots opnieuw begonnen te praten over de 2 verschillende stages namelijk de stage in functie van de bachelorproef en de gewone stage. Na vele keren uitleggen met handen en voeten, begreep mevrouw het precies nog niet zo goed dat wij verschillende activiteiten/experimenten gaan uitwerken voor de ene stage en voor de andere stage wij gewone lessen gaan geven.
We hadden nog altijd het gevoel dat er nog enige onduidelijkheid was wat ons opnieuw tot onze stagecoördinator professor Alfredo bracht. Even later belde hij Mevrouw Antonella om alles nog eens klaar en duidelijk in het Italiaans uit te leggen.

Uit de vele gesprekken hebben wij kunnen afleiden dat mevrouw Antonella ook in een school werkt voor dyslectische jongeren. Fien en mijn hersenen kronkelden op dezelfde manier want wilden toevallig allebei vragen of het niet mogelijk is om in de toekomst eens hun omgang met dyslexie te mogen observeren. Het enthousiasme droop van mevrouw Antonella haar gezicht aangezien ze het heel fijn vond dat er interesse is voor wat ze doet. Er zijn blijkbaar heel veel dyslectische kinderen die te weinig geholpen worden. Haar doel is om de kinderen en hun familie te laten inzien dat dyslexie enkel een taalprobleem is dat niets te maken heeft met kennis en intelligentie, wat wil zeggen dat er genoeg mogelijkheden zijn om er goed mee om te gaan.

Nog enkele vaststellingen omtrent onze stageschool:
- Grote school met een grote omheining.
- Geen speelplaats aangezien de kinderen de hele dag i.n de klas blijven. Wij zagen hen in de klas in plaats van buiten pauzeren.
- Wij mogen geen foto's nemen of filmen aangezien dat een van de wetten der privacy is. Ondertussen hebben we al een formulier aangevraagd waarmee het misschien toch mogelijk is om enkele beelden te kunnen vastzetten zonder de identiteiten van de kinderen kenbaar te maken.
- Vriendelijke leerkrachten.
- Er zijn verschillende leerkrachten voor bepaalde vakken. 1 Klas heeft dus meerdere leerkrachten.
- HEEL veel migranten.
- VEEL ADHD maar dat is misschien wel normaal aangezien de kinderen niet buiten kunnen spelen.
- Bewakers aan de ingang
- Buitenstaanders mogen niet door de gangen lopen behalve wanneer er een leerkracht mee is.
- ....
- Ik kan het voorgaande lijstje binnenkort waarschijnlijk wel nog aanvullen.


Nu nog een ander weetje: vanaf morgen mag ik in mijn grote kamer, joepie.

Ik blijf altijd zeggen; don't worry .. be happy :)

Zoen! Elke
Tot gauw